ตัวเป็นน๊อต

    เขาจึงเริ่มจากการมองหาวัสดุที่ต้นทุนไม่สูงก็คือวัสดุที่เหลือใช้ที่เขาเคยทดลองทำในช่วงเรียนนั่นเอง เริ่มต้นจากการทำสมุด โดยนำเอากระสอบอาหารสัตว์มาทำเป็นปกสมุด ซึ่งก็จะได้ปกสมุดแต่ละเล่มที่ไม่เหมือนกัน เมื่อเริ่มออกจำหน่ายก็ได้รับการตอบรับที่ดีมากในช่วงนั้น จากนั้นไม่ว่าจะมองเห็นสิ่งของเหลือใช้อะไรเขาก็จินตนาการได้เลยว่าจะเอาไปผลิตชิ้นงานอะไรดี ด้วยมองเห็นความดิบๆ ที่เปรียบเสมือน “ความจริง หรือ สัจจะ” จากวัสดุเหล่านั้น ไม่ต้องปรุงแต่งตัววัสดุมากมายเพียงแต่เพิ่มไอเดียและความคิดสร้างสรรค์ ออกแบบให้สิ่งดิบๆ เหล่านั้นน่าสนใจและมีคุณค่าขึ้นมาด้วยตัวของวัสดุเอง หลายๆ ชิ้นงานจึงไม่มีการสเก็ต คิดแล้วหยิบจับมาทำได้ทันทีขึ้นอยู่กับว่าช่วงเวลานั้นๆ ได้วัสดุอะไรมา และเห็นวัสดุนั้นแล้วคิดถึงอะไร  “ผลงานแต่ละชิ้นมาจากความคิดข้างในของผม จึงเป็นที่มาของชื่อแบรนด์ว่า ตัวเป็นน็อต ก็คือตัวตนของผม” หลายๆ คนมองว่าแบรนด์ตัวเป็นน็อตคือแบรนด์รักษ์โลก คุณน็อตกล่าวเสริมอย่างติดตลกอีกว่า “จริงๆ ผมไม่ใช่คนรักโลกจ๋าหรอกนะครับ แต่เพราะมีเงินทุนน้อย จึงต้องมองหาวัสดุที่ไม่ต้องลงทุนมาก สร้างมูลค่าให้กับสิ่งที่ผมมองเห็นหรือสิ่งที่หลายๆ คนเรียกว่าขยะ แต่ผมมองว่ามันคือของเหลือใช้ที่ยังนำมาสร้างประโยชน์ได้ เพียงแต่เพิ่มเติมความคิดสร้างสรรค์ลงไป ใส่ไอเดียที่เป็นตัวเราลงไป ทำอย่างไรก็ได้เพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับวัสดุนั้นให้ได้มากที่สุด “